Juli 2016
Uit het artikel VIVA Stijl en Update: Hoe is het nu met .. Chazia Mourali?
Waar hou
je je op dit moment mee bezig?
Sinds ik weg ben bij RTL werk ik als programmamaker
en commentator voor Radio 1 en 4, bijvoorbeeld bij “langs de lijn en omstreken”.
Bovendien heb ik de afgelopen tijd veel met muzikant Maarten van Veen gewerkt aan
de theatervoorstelling “De Amerikaanse prinses”, gebaseerd op het gelijknamige boek
van Annejet van der Zijl. Die voeren we binnenkort op op het Hortus Festival in vijf
verschillende steden. Zie: http://www.hortusfestival.nl/
Wat kunnen we verwachten van “De Amerikaanse prinses”?
Het stuk gaat over Allene Tew,
de peettante van prinses Beatrix. Allene is een fascinerende Amerikaanse vrouw die
vijf keer getrouwd is geweest. Na het overlijden van haar derde echtgenoot is ze
naar Europa gekomen en getrouwd met een Duitse prins en daarna nog met een Russische
graaf. Wat zo mooi is, is dat er in het verhaal honderdvijftig jaar moderne geschiedenis
in zit.
Lees het hele artikel op:
http://www.viva.nl/stijl-
…......................................................................................................................................................
December 2015
THE DARK NET: DE DIGITALE ONDERWERELD
Onlangs bracht uitgeverij Maven Publishing na een tip van mij het boek The Dark Net
van Jamie Bartlett uit. Ik had het Engelse origineel gelezen en vond dat Nederlandse
lezers ook inzicht moeten krijgen in wat er zich afspeelt op de onzichtbare plekken
van het Internet.
Wie zou u willen zijn als u onzichtbaar was voor de buitenwereld?
Als niemand uw handelen kon beoordelen?
Zou u als een Marvel-
De Engelse onderzoeker Jamie Barlett daalde af in de krochten van het internet. Hij
bezocht het rijk van Tor, het anonieme netwerk dat bezoekers onvindbaar maakt, omdat
het IP adressen kan camoufleren en datapakketjes versleutelen.
Zijn boek The Dark
Net, moeten we eigenlijk allemaal lezen. Grenzeloos nieuwsgierig en met een open
geest betreedt hij de verboden digitale ruimte en komt terecht in subculturen van
neo nazi’s, webcampornografie, drugshandel, zelfmoord en annorexia-
Tot zijn verbazing ontdekte Bartlett dat de grooste virtuele monsters in het echt
veel genuanceerdere persoonlijkheden waren en dat er voordelen kleven aan ondergrondse
markten.
Fascinerend is zijn ontmoeting met een prominente extreem rechtse propagandist.
Deze Paul post voortdurend agressieve stukken over de superioriteit van het witte
ras en het gevaar van immigratie. Na eindeloos mailcontact komt er eindelijk een
IRL ontmoeting tussen de onderzoeker en zijn studieobject. Aanhangers van de English
Defense League hebben doorgaans stierennekken en kale koppen, maar op het station
van een armoedig dorpje in het Noorden haalt een gesoigneerde, knappe jongeman Bartlett
af:”Tsjeetje Jamie, je echt gekomen, ongelooflijk!” Paul is aardig, maar gefrustreerd.
Geen werk, geen toekomst, geen betekenis. Online doet hij er wel toe. Hij wordt gehoord,
gevolgd, hij is iemand. Die erkenning binnen een gemeenschap is minstens even belangrijk
voor hem als zijn extreme ideologie. De totale gespletenheid tussen zijn online en
zijn offline leven wordt zichtbaar als hij op een nacht op straat een groepje EDL
aanhangers tegenkomt, keihard nationalistische strijdliederen zingend. Hij weet niet
hoe hij ze aan moet spreken en loopt stilletjes door. Online moeten ze hem kennen,
gezien zijn positie in de virtuele community. In de fysieke wereld maakt hij zich
onzichtbaar voor ze.
Bartlett bekommert zich er steeds om niet moraliserend, maar open en neutraal de werelden te beschrijven die hij aantrof. Hoewel ikzelf regelmatig pagina’s moest overslaan, omdat mijn maag de inhoud wat lastig verteerde, zoekt hij steeds naar nuance en licht. Zo ontdekt hij bijvoorbeeld de voordelen van huisgemaakte online porno boven commercieel geproduceerde. De vrouwen die het werk doen hebben het heft in eigen handen. Tijdens de live streams maken ze grapjes, er lopen katten in beeld, er vallen dingen om in huis. Het is menselijker, echter dan professioneel hard core filmmateriaal.
Hij ziet ook positieve kanten aan de drugshandel via de Silk Road. Dat is een marktplaats
op het diepe web waar alles wordt verhandeld wat verboden is. Wapens, hackactiviteiten
en verdovende middelen. Dealers van slechte drugs, net als bij Amazon of E-
Het moeilijkste onderwerp voor een moeder is dat over de exponentiele groei van kinderporno
op het diepe web. Het blijkt dat die niet louter wordt geconsumeerd door doorgewinterde
pedofielen. Vanaf de sites met tienerpornografie, veruit het grootste aandeel in
de pornomarkt, worden consumenten via popups steeds uitgedaagd om naar iets jongere
acteurs te kijken. Het verschil tussen 18-
Het wordt de allergrootste uitdaging voor de politie
en de geheime diensten van de 21e eeuw om misdadigers en terreugroepen die met elkaar
communiceren op deze fora in de gaten te houden en te bestrijden.
Misschien is enige waakzaamheid is ons eigen leven ook geen overbodige luxe. Verslaving aan het leven in extreme subculturen op internet ontstaat als mensen in deze werelden de warmte en erkenning vinden, die de fysieke wereld niet biedt. Ongemerkt worden ze steeds er steeds dieper in getrokken, tot ze er niet meer buiten kunnen. Hij zag hoe de verslaving aan de meest sites kan leiden tot de normalisering van allerlei gruwelen. Om erbij te horen leren ze zich aan te passen aan de denkbeelden binnen een groep. Dat zie je natuurlijk in de offline wereld ook, maar daar worden we scherp gehouden door de sociale controle van de maatschappij, die op het Darknet ontbreekt. Blijkbaar kunnen we aan heel veel dingen wennen, als we er maar vaak genoeg aan worden bloot gesteld.
Jamie Bartlett beschermt zichzelf door strikte internetvrije tijd in acht te nemen. Verder pleit hij terecht voor sterke, tolerante gemeenschappen in de fysieke wereld, zodat buitenbeentjes minder de noodzaak zien om zich te verliezen werelden waar van alles gebeurt wat het daglicht niet verdraagt.
Chazia
….......................................................................................................................................................................
Maart 2015
HET ALLERBESTE
Wat moet je zeggen over een wereld waar open communicatie en dialoog steeds vaker
worden gesmoord in geweld? Waar de kloof tussen krankzinnig rijk en hopeloos arm
steeds dieper wordt. Waar huwelijken niet stand houden en pesten toeneemt op school,
zodat jonge kinderen hun vertrouwen in de geborgenheid al verliezen. Ik herinner
mij mijn dagen als redacteur bij het RTL nieuws een kwart eeuw geleden. Nelson Mandela
kwam vrij, de Berlijnse muur viel. Vaclav Havel stond op een balkon te glimlachen
en de hele wereld was in gedachten op het Wenceslaus plein. Een dichter werd koning.
Iedere euro die je investeerde was een paar jaar later het dubbele waard. Ik geloof
niet dat ik mensen kende die hun baan kwijt raakten. Het was heus geen paradijs,
maar je had wel het gevoel dat je op weg was naar een een wereld waarin ratio en
beschaving wonnen van machtswellust en achterlijkheid.
Tegenwoordig ben ik soms bang en moedeloos. Wanneer was er voor het laatst zulk goed nieuws?
Gelukkig heb ik een fantastisch medicijn dat dit zwarte, betonnen cynisme altijd
weer verjaagt. Ik ben gelukkig als ik in het radioprogramma De Nieuws BV van BNN-
Ik ben van plan vanaf nu op deze site mijn bezoekers vaker te laten delen in wat mij inspireert. In de hoop dat u daardoor ook weer geïnspireerd raakt. We gaan de moed niet opgeven, zeg. De vrijheid in mijn hoofd, het verlangen in mijn hart, daar wil ik aandacht aan besteden op deze site. Ik hoop dat u vaak even op bezoek komt!
Chazia
….......................................................................................................................................................................
Oktober 2014
TERUG NAAR TUNESIË
I
k was er 25 jaar niet meer geweest, het land van mijn vader. En met al het nieuws
uit de Arabische wereld van de laatste tijd stond ik eerlijk gezegd niet te popelen
om terug te gaan. Maar dit kon ik niet afslaan. Een persoonlijke uitnodiging van
de minister van Toerisme om zitting nemen in de jury van de Tunsia Awards, onder
leiding van filmproducer Tarek ben Ammar, de man die er onder meer voor heeft gezorgd
dat 4 Starwars films in Tunesië werden opgenomen en die nog eens manager was van
Michael Jackson. Kandidaten voor de Awards, die op een groot gala in Hammamet zouden
worden uitgereikt, waren de meest innovatieve artiesten, evenementen en ondernemingen
van het land. Dit beloofde een wel heel interessante hernieuwde kennismaking te worden
met het land dat met haar revolutie van 14 januari 2010 de hele Arabische wereld
op zijn kop heeft gezet.
Het bestuderen van de kandidaten was enorm inspirerend. Ik ben een groot fan van street art, een subcultuur die ook bij ons als brutaal en eigenzinnig wordt beschouwd. En street art bleek met 2 kandidaten vertegenwoordigd voor de Awards! De eerste was street artist El Seed (http://en.wikipedia.org/wiki/EL_Seed), de Tunesische Banksy zeg maar, die een combinatie van graffiti en Arabische kalligrafie heeft ontwikkeld waarvoor hij overal op de wereld opdrachten krijgt.
De tweede was het Djerbahood project:
Een groot street art initiatief op het eiland
Djerba bij de oostkust van het land.
Ook op het gebied van de hotellerie blijkt Tunesië een kwart eeuw reuze stappen te hebben gemaakt. Het land was ooit vooral bekend van een nogal plat massa toerisme. Nu wil het zich profileren als hip, hot and happening. Een duurzame lodge in de oase van Tozeur
(http://diarhabibi.com) heb ik persoonlijk niet bezocht, maar de foto's doen me denken aan het vakantieverblijf van Julia Roberts in de film Eat, Pray, Love. De foto's 3 chique ketens, Hasdrubal, Movenpick en Radisson zagen er ook behoorlijk verleidelijk uit en hier bleek persoonlijk testen wel de bedoeling.
Ik ben gegaan met een beetje bange kriebel in mijn buik. En teruggekomen in een wolk van dromerigheid. Zeker, Tunesië heeft te maken met grote problemen en uitdaging op het gebied van veiligheid, politiek en economie. Maar sinds de nieuwe openheid, is er ook ruimte voor creativiteit, ondernemerschap, experiment op heel veel gebieden en hoop.
Een van de sprekers, helaas op film, ik had hem zo graag willen ontmoeten, op de
gala avond was Antonio Banderas. Hij vertelde hoe het Tunesië van nu hem doet denken
aan het bruisende Spanje na de dood van Franco. Hij voorspelde dat de weg naar democratie
'a rocky rock' gaat zijn, maar dat de ogen van de wereld gericht zijn op Tunesië
dat op 26 oktober naar de stembus mag en misschien wel een lichtend voorbeeld voor
de rest van de Arabische wereld zal blijken te zijn. Het is niet aan mij om vanuit
Nederland op te scheppen over een land waar ik nooit heb gewoond. Aan de andere kant?
Wie ben ik om Antonio Banderas tegen te spreken? Ik deel hoe dan ook graag mijn ervaringen
met je en hoop dat de droom van een vrij, vrolijk en welvarend Tunesië binnen een
decennium wordt verwezenlijkt. Al was het maar uit eigenbelang. In die temperaturen
de winters door te brengen op mijn oude dag, met elke dag een uitgebreide massage
in een van de vele welness centra? Het zou slechter kunnen.
Chazia
…................................................................................................................................................................
maart 2014
NICE AND SLOW
Beste bezoeker,
In 1976 was Nice and Slow de titel van een lekker hitje van Jesse Green, met beeldige danseres in heel wijde pijpen zie youtube..
Daarna raakte ons leven in een stroomversnelling. De Franse filosoof Paul Virilio
had in 1990 een prachtige tentoonstelling in de Fondation Cartier, waarin hij uiteenzette
dat 'La Vitesse' HET thema van de nieuwe tijd zou worden. En toen zaten we allemaal
nog niet op Internet. Ergens halverwege de stroomversnelling ben ik afgehaakt. Ik
tweet niet (nogmaals iedere tweet die er van mij bestaat is nep) en ik blog veel
te weinig. Ik kan er niets aan doen, ik vind mijn identiteit belangrijker dan mijn
imago en het echte bestaan interessanter dan de razendsnelle verslaggeving ervan
op de social media.
Godzijdank blijkt ook nu weer dat als je maar lang genoeg wacht, oude gewoonten weer in de mode raken. Mijn superslome communicatie blijkt weer hip te zijn!
Alle trends beginnen tegenwoordig in Scandinavie en deze ook. De Noorse televisie vond per ongeluk het fenomeen SLOW TV uit en het werd een hit. In 2009 werd een film uitgezonden waarin je
7 en een half uur lang een landschap aan je voorbij zag trekken gefilmd vanuit de trein van Bergen naar Oslo.
De kijkcijfers waren tot ieders verbazing torenhoog. Dus volgden films waarin je zag hoe een trui werd gebreid (8 en een half uur) , hoe een vrachtschip zich een weg baande tussen de fjorden (134 uur) enz. Andy Warhol had het, eerlijk is eerlijk, precies een halve eeuw geleden eigenlijk al gedaan. Toen filmde hij dichter John Giorno die 6 uur lang te slapen. De conceptuele film SLEEP was een feit.
Daarna toonde het New York City televisie station WPIX een film waarin een stuk hout in de haard opbrandt. Vaak geïmiteerd, inderdaad. Dankzij de Noren schijn SLOW TV nu ook Amerika weer te veroveren.
Tot mijn grote geruststelling is het tempo waarin ik blogs produceer dus weer avant garde. Als u ook tijd hebt voor slow reading, bent u van harte welkom een blik te werpen op mijn stuk over Nieuw Leiderschap onderaan de pagina, onlangs gepubliceerd in een boekje van de AVANS Hogeschool in Breda. Chill!
Chazia
….......................................................................................................................................................
2014 / 2013
GEEN TWITTER!
BIJ DEZE WIL IK IEDEREEN LATEN WETEN DAT IK ER GEEN TWITTER ACCOUNT OP NA HOUD. IEMAND TWITTERT ALLERLEI ONZIN NAMENS MIJ EN MET FOTO'S VAN MIJ. IK HEB ER NIETS MEE TE MAKEN EN VERZOEK IEDEREEN DIE DEZE SITE LEEST OM ER GEEN ACHT OP TE SLAAN.
…..........................................................................................................................................................
Oktober 2013
BETER, STERKER, SNELLER!
In de jaren '70 was de Man van 6 Miljoen een succesvolle TV serie. Het ging over
een astronaut die na een ernstig ongeluk was opgelapt tot een bionisch supermens.
Half man-
http://www.youtube.com/watch?v=i5zn-
OP 28 september presenteerde ik een congres met de titel DE MAAKBARE MENS voor de Nederlandse Vereniging van Neurochirurgen. Wat ooit science fiction was, is inmiddels al grotendeels werkelijkheid geworden. Zo lang wij bestaan willen we al beter, sterker, sneller, mooier, ouder en liefst nog onsterfelijk worden.
De medische technologie van de 21e eeuw al zo ver dat er een revolutionaire verandering gaande is in het takenpakket van artsen.
Wij vragen hen nu allang niet meer alleen om onze lichamen te genezen als we ziek,
zwak of misselijk zijn. We willen dat dokters ons niet meer alleen van -
Inmiddels wordt er al hard gewerkt aan het 3D printen van organen.
http://www.youtube.com/watch?v=tlHLaAjJuBE laat zien dat de toekomst al heel dichtbij is. Luister goed naar het beginfilmpje! Het lijkt verdacht veel op dat van de 6 Million Dollar Man.
Hoe ver zal die ontwikkeling gaan? Is de mens straks nog wel 'echt'?
Komen eindelijk alle dromen van de mensheid uit, of dreigen er juist enorme gevaren? De film repo men met Jude Law en Forest Wittaker en onze eigen Carice van Houten voorspelt een gruwelijke toekomst als organen gewoon producten zijn geworden als alle andere.
http://www.youtube.com/watch?v=jl9Nvg4yuus
Wie zijn lever, hart of pancreas niet meer kan afbetalen, loopt kans dat de REPO MEN hun eigendom komen terughalen. Dat gaat er nogal bloederig aan toe. Aan de andere kant laat Pedro Almodovar in de film ALL ABOUT MY MOTHER een transgender prostituee zien, die dolgelukkig is met haar nieuwe lichaam. De prijskaartjes voor iedere bil, borst en lip wordt onbeschaamd genoemd. Maar, zegt plezierbrengster La Agrado, juist nu ben ik authentiek. Want je bent het meest waarachtig als je lijkt op hoe je in je dromen bent....http://www.youtube.com/watch?v=iBh2PGBDn1Q
Veel plezier met de fragmenten die ik op het congres heb getoond en veel plezier met nadenken en discussiëren over dit onderwerp!
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………
Juni 2013
TERUG OP TV!
Het is grappig. Ik werk de laatste jaren even hard als altijd heb gedaan, op deze site kan iedereen dat lezen. Toch hoor je altijd weer die vragen: 'Ben je niet meer op TV? Waarom niet? Kom je nog terug?'
Geheel onverwacht recentelijk weer een paar dingen gedaan op het kleine scherm. Ik denk dat de meeste aandacht zal uitgaan naar Ranking the Stars. Een nogal edgy programma van Paul de Leeuw. De laatste keer dat ik er was vond ik het er niet leuk. Ik had verwacht dat een aantal collega's vrolijk schertsend met elkaar een spel zouden spelen. Maar ik vond de sfeer grimmig, ook tussen de opnamen door.
Toen ik weer werd uitgenodigd, was mijn eerste reactie dan ook om niet te gaan. Mijn tweede gedachte was: ik ga wel en ik ga er alles aan doen om dit een betere ervaring te laten zijn. Hoe blijf je jezelf in het hol van de Leeuw om die flauwe grap maar eens te maken... Wat de montage gaat opleveren weet ik natuurlijk niet. Maar ik ben zelf heel blij dat ik ben gegaan. Mijn doel was: het plezierig hebben met collega's. Geen rellen, geen karikaturen, maar proberen dicht bij mijzelf en mijn eigen gevoel te blijven. Het resultaat: ik kwam twee keer blij de studio uit, collega's namen het voor me op als er onwaarheden werden gezegd over me op basis van oude clichés en de kater is over!
Het zelfvertrouwen om ze kwetsbaar en open te kunnen zijn kwam natuurlijk niet uit de lucht vallen. Dat zelfvertrouwen heeft te maken met het vertrouwen in de wereld dat het werk dat ik nu doe me geeft.
Zo heb ik enorm genoten van mijn presentatie voor de NTR en de VPRO van Die Meistersinger von Nürnberg, de opera van Wagner, vertoon op groot scherm in het Oosterpark. Als je tijd hebt, kijk dan eens naar de link! Het is een heerlijk programma met een samenvatting van deze enige komische opera van Wagner, met kijkjes achter de schermen en ik vat het verhaal steeds bij stukjes en beetjes samen. En ik ondervraag het publiek in het park. Heel gewonen mensen, maar ook echte opera fans, allemaal samen, voor een paar uur verenigd. m te luisteren naar de mooiste muziek die er bestaat en hun eigen ervaringen weerspiegeld te zien in het verhaal. Voor mij bestaat er geen romantische beeld.
Prachtige kunst voor iedereen. En dat is ook de leus waarmee de NTR de wereld in gaat: speciaal voor iedereen. Het is heerlijk, inspannend en uitdagen om weer terug te zijn bij mijn oude vak. En volgens mij heeft mijn persoonlijke groei van de afgelopen jaren me een betere professional gemaakt. Maar oordeel daar vooral zelf over!
Chazia
…..................................................................................................................................................
april 2013
ONVERSCHROKKEN PIONIER
Op 6 april wordt om 23.00 in het NTR radioprogramma De Bedding mijn documentaire
over de Franse 19-
Ze kreeg een voltijdsaanstalling aan het prestigieuze Conservatoire, waar ze, na
jaren trouwe dienst stond op het verkrijgen van hetzelfde honorarium als haar mannelijke
collega's, en ze kreeg het. Ze gaf ook prive les, maar wel aan de Duc d'Orleans,
de zoon van koning Louis-
Samen met musicoloog Huib Ramaer en voormalig universitair docente Camille Mortagne vertel ik het verhaal van een vrouw die met aristocratische eigenzinnigheid iedere beperking die haar tijd haar probeerde op te leggen, negeerde. Wie een voorproefje wil horen van haar prachtige muziek, vind allerlei werken van Louise Farrenc gewoon op Youtube.
Chazia
…..................................................................................................................................
Maart 2013
BRONNEN VAN INSPIRATIE
Binnenkort ben ik te zien als kandidaat in 'WEET IK VEEL', het nieuwe programma van
Linda de Mol. Vlak voor de opnamen presenteerde ik op de AVANS hogeschool in Breda
een dag over vrouwelijk leiderschap. Met de uitkomsten daarvan in het geheugen, observeerde
ik bewust hoe Linda werkt en met mensen omgaat. Ik vond haar stijl bewonderenswaardig.
Ze heeft een prachtige balans gevonden tussen beheersing en spontaniteit.
Ze geeft mensen om zich heen bewust veel aandacht, is opvallend ontspannen en geduldig voor iemand op wie zoveel druk staat. En tegelijk volledig 'in charge'. Als zij aan het woord is, luistert iedereen gefascineerd. Ze zou op Nyenrode een cursus leiderschap nieuwe stijl moeten geven!
Ik moest het in de quiz trouwens opnemen tegen Beau van Erven Dorens en Dirk Zeelenberg.
Heel spannend om daar te zitten als ex-
Misschien vanwege een van de tips van de AVANS dag: blijf altijd dicht bij jezelf.
Niet altijd eenvoudig voor mij, omdat mijn imago en mijn identiteit nogal verschillen.
Meestal roepen mensen met wie ik werk vrolijk uit dat ik in het echt zo meeval:-
Nog een inspirerende vrouw is Louise Farrenc. Over haar maar ik een documentaire voor 16 april in het programma DE BEDDING (NTR 23.00 Radio 4). Een helaas veelal vergeten Franse vrouwelijke componist uit de 19e eeuw. Luister op youtube maar eens naar haar mooie muziek.
Terwijl de meeste andere vrouwen hun leven volledig in dienst stelden van man en
gezin, had zij een indrukwekkende carrière. Haar opvoeding in een non-
En dan nu tijd voor inspirerende mannen! Astronaut Andre Kuipers mocht ik interviewen op het congres van energie maatschappij Cofely in de Rotterdamse haven. Hij toonde een schitterende film die je op youtube
(alweer) kunt vinden als je Walking In The Air en zijn naam intypt.
Hij vertelde hoe kwetsbaar de aarde er vanuit de ruimte uitziet, en hoe dierbaar de planeet voor hem werd. Hij werd zich ook bewust van de het overmatige energieverbruik op de planeet, terwijl hij in het ruimteschip leerde om iedere grondstof te recyclen. Een liter water zou daar 20.000 euro kosten! Zelf een plasje wordt er hergebruikt om groenten in te stomen! Zo leer je nog eens wat!
Natuurlijk blijf ik het hele Wagner jaar bezig met de oude meester. Er zijn inmiddels 3 van mijn Wagner columns uitgezonden in Opera Live op Radio 4 (Zaterdagavond) en ik ga aan de slag met Rheingold op de Rijn.
De opera Das Rheingold wordt in juli opgevoerd op een binnenvaartschip. Mijn fascinatie met het krachtige oergeweld van de Rijn zal zeker tot uiting komen in de uitzending van 5 juli. Opnieuw:
De Bedding, Radio 4, NTR, zaterdagavond 23.00.
Mag ik mijn lieve lezer tenslotte een inspirerende dag toe wensen?
Chazia
….........................................................................................................................................
Januari 2013
OP ONTDEKKINGSREIS
Harry Mulisch zei eens dat geluk is, als je kinderdromen uitkomen. En laat een jeugddroom van me nu eens pas verwezenlijkt zijn! Op 5 januari kon je op de NTR radio luisteren naar een documentaire over mijn reis naar Bayreuth, in hartje Beieren, op zoek naar de waarheid over het Wagner festival. Stephen Fry maakte hier vorig jaar een veelbesproken programma over de vraag of hij als jood wel van Wagner mag houden. Zijn conclusie was dat Wagner's muziek te universeel is om door de nazi's geclaimd te worden.
Ik wilde antwoord krijgen op de vraag of zo'n festival niet een beetje een feestje voor snobs is. Mensen van over de hele wereld wachten soms 10 jaar om een kaartje voor de Wagnerfestspiele te mogen kopen! Op de grote openingsdag barst het van de 'promi's': staatshoofden, filmsterren, TV presentatoren. De rode loper is al een evenement op zichzelf.
Mijn gastheer en gids was Klaus Bertisch van De Nederlandse Opera. Hij leidde me rond en liet zien waarom Wagner eigenlijk had besloten zijn theater te bouwen in dit stadje tussen de weilanden en de koeien.
Overal ter wereld staan theaters in lawaaiige steden. Maar juist dat maakt de aantrekkingskracht van het festival. Je bent even helemaal uit je dagelijkse beslommeringen en alleen maar beschikbaar voor de muziek.
Overigens kwam Wagner destijds naar het stadje vanwege het grootste baroktheater ter wereld dat er nog steeds staat: het markgräfliches Opernhaus. Een geweldig theatertje vol goud, versieringen, balkons en kroonluchters waar de Oscar genomineerde film Farinelli destijds werd opgenomen. In die tijd gingen mensen naar de opera zoals nu vaak de TV aanstaat. Men at en dronk tijdens de voorstelling, legde een kaartje en soms haalde een rijke meneer een danseresje naar zijn loge en deed de gordijnen even dicht. Zoals de gastvrouw zei: The opera did not disturb them.
Dat wilde Wagner juist niet. In zijn Festspielhaus moest de muziek centraal staan. Het ligt op een groene heuvel en je moet echt moeite doen om er te komen. Er zijn helemaal geen frustels en versieringen.
Daarom schreef Stravinsky eens dat het wel een crematorium leek! Nog steeds worden er worsten en bier geserveerd in de pauze, iets waar Igor niets van moest hebben.
Maar vooral: de akoestiek van de zaal is perfect, het orkest is verborgen, en je wordt als het ware het podium op gezogen als je kijkt. Ik zag er de generale repetitie van Tristan en Islode.
Overigens zijn die generales heel belangrijke voorstellingen, want het wemelt er van de impressario's en intendanten, dus er wordt ruimschoots talent gescout voor theaters elders.
Ik heb uiteindelijk begrepen waarom het festival zo bijzonder is. Er was een moment waarop de tranen ineens over mijn wangen rolden, zomaar, door een paar noten van Isolde. Het was zo intens gezongen en gespeeld, ik kwam bijna in een droomtoestand en was diep geraakt.
Dit jaar 2013 is het Wagner jaar, omdat hij 200 jaar geleden werd geboren. Je zult niet om hem heen kunnen in de maand mei als zijn geboortedag valt. Heerlijk voor mij om het jaar te beginnen met een verslag van mijn reis naar het theater dat hij heeft gebouwd.
Chazia
…..............................................................................................................................................
December 2012
WINTER
Allerbeste bezoeker,
Leuk dat u even komt kijken op de site. Ik heb mijn blog weer eens super slecht
bijgehouden. Ik geloof dat Marquez zei: je leeft het leven om het na te vertellen.
Dat lijkt zeker de manier waarop jonge mensen leven: zodra je ergens bent aangekomen
twitter je iedereen die het maar volgen wil wat je er precies doet. Ik ben bang dat
ik dat niet zo goed kan. Ik wil altijd eerst ervaren, dan laten bezinken en vervolgens
navertellen. Dat levert dan wel enorme vertragingen op. Dat komt trouwens mede omdat
het leven zo ontzetten snel is gegaan de afgelopen maanden. Ik heb mooie opdrachten
mogen uitvoeren en een paar droomprojecten werden werkelijkheid!
Zoals mijn documentaire voor Frans van Gurp in het programma De Bedding (NTR Radio
4) over het Théâtre des Champs Elysées. Precies 100 jaar gelden werd dit avant-
De andere helft wilde op de rem trappen. Tijdens de premiere van dit radicale ballet van Vaslav Nijinski op muziek van Stravisky, geproduceerd voor de Ballets Russes, werd er in de zaal geschreeuwd en zelfs gevochten, om deze compromisloze uiting van moderniteit. De 19e eeuw was voorgoed voorbij en de 20e eeuw begonnen. Met al haar vooruitgang en monsterlijke vernietigingsdrang. Want een jaar later brak de eerste wereldoorlog uit. Echt heel interessant om daar een programma over te maken. En dat er een leuk weekendje in mijn geboortestad aan vast zat, vond ik ook niet erg, natuurlijk.
(Jeetje, ik kan echt niet communiceren in 300 tekens!)
Verder was het presenteren van een groot internationaal congres over de restitutie van door nazi's geroofde kunst in het Vredespaleis spannend. Het onderwerp bleek eindeloos veel complexer dan ik altijd uit de kranten had begrepen. Maar ik moet niet weer zo'n essay gaan schrijven als hierboven over de Sacre, anders wordt deze blog onleesbaar!
Zeer eervol was dat ik voor het ministerie van Veiligheid en Justitie de bekendmaking van de nieuwe presidenten van rechtbanken en hoven op me mocht nemen. Ik koos het Salomonsoordeel als uitgangspunt en was zeer onder de indruk van de bevlogenheid van de minister en de presidenten om zich in te zetten voor de beschaving. Klinkt deftig, maar ik ben het met ze eens: rechtspraak maakt samen leven mogelijk!....
Verder heb ik nog een paar columns mogen maken over Wagner voor Radio
4 in het programma Opera Live.
Ook mocht ik weer meepraten in het programma Lunch op Radio 1, over media en actualiteiten,
een column uitspreken bij Jörgen Raymann over de identiteit van Nederland en een
paar getuigenissen afleveren over mannen van een zekere leeftijd. Dat vileine toontje
komt uiteraard ook alleen maar omdat ik in 2013 zelf een bepaalde leeftijd bereik:-
Maar voorlopig heb ik nog niet zo'n last van de midlife crisis (denk ik tenminste), omdat die kleine Jasmijn me keihard bij de les houdt.
Ze wordt alweer 6 in januari. En wat is ze prachtig! Die grote, glanzende ogen vol leven, er is niets wat ik zou nalaten om haar gelukkig te maken. Ik werd onlangs samen met haar gefotografeerd voor J/M magazine. We staan er in het januari nummer in. Fotograaf Duco de Vries zei iets prachtigs over haar: dat alles in haar gezicht krult.
Zo had ik het zelf nog niet bekeken, maar het is waar. Haar mondhoeken krullen mooi omhoog, haar wipneusje krult omhoog en dan die eindeloze wimpers. Hoeveel vrouwen betalen geen honderden euro's voor wimper extensions, zij kreeg ze van onze lieve heer cadeau. Klink ik te verliefd? Ach ja, ik hoor nu eenmaal tot die gigantische gemeenschap van mensen die ervan overtuigd zijn dat hun kind het mooist op aarde is. En zo hoort het ook.
Laten we proberen de planeet een beetje leefbaar te houden voor die kleintjes in 2013, OK?
Ik wens u het aller, allermooiste jaar ooit!
Chazia
…..........................................................................................................................
Oktober 2012
HERFST
Herfst... Ondanks regen, kou en werkdrukte zijn al mijn goede vakantie voornemens
nog intact! We zijn hier fan van het boek "De Voedselzandloper' van Kris Verburg.
Deze Belgische wetenschapper propageert een nieuwe manier van eten die vooral gezond
is, en waar gewichtsafname een prettige bijkomstigheid is. De inhoud lijkt een beetje
op wat de Frans-
In de serie van Stephen Fry over manisch depressiviteit ondervroeg hij een vrouwelijke huisarts die haar bipolaire stoornis onder meer dankzij een aangepast dieet overwon. Spannend om je leven zo te kunnen beïnvloeden met je eetpatroon!
Ook spannend om te horen van professor van Gorp van Nyenrode tijdens haar inaugurele rede hoe wij als burgers steeds meer het heft in handen kunnen en moeten nemen. Elke aankoop die we doen is een keuze voor een bepaald type wereld. Veel mensen wachten tot de politiek de zaken regelt. Maar burgers zijn oppermachtig als consument. Die reep extra bittere chocola kun je bijvoorbeeld van een biologische kwaliteit kopen en fair trade. Goed voor je eigen gezondheid en voor de planeet en de boer die het produceert. Persoonlijk ben ik steeds minder een voorstander van het geven van geld aan goede doelen en steeds meer van het kopen van bewuste producten. Wie er nooit komt, zou eens in een van de vernieuwde wereldwinkels moeten komen. Geen geitenwollen sok te bekennen, maar wel veel mooie producten, onder meer erg leuke (kinder) cadeautjes. Elke dag ben je een beetje de baas van de wereld, gewoon door boodschappen te doen. Dat is toch een geweldige gedachte?
Mijn serie over de geschiedenis van de opera ligt alweer een paar maanden achter me. Inmiddels liggen er weer nieuwe spannende opera projecten te wachten. Zo was ik eindelijk voor het eerst in Bayreuth, dankzij mijn lieve vriend Klaus Bertisch van De Nederlandse Opera. Al
25 jaar droomde ik ervan het legendarische Wagner festival eens mee te maken en Klaus maakte het mogelijk! Samen zaten we op rij 3 naar de generale van Tristan te kijken. Mijn verslag kun je horen op 5 januari op Radio 4 in het programma De Bedding aan het begin van het Wagner jaar!
Wat is het toch een plezier dat ik regelmatig in de media mag vertellen over de zaken die me bezig houden. Ik was deze zomer te gast bij Met Het Oog Op Morgen om te vertellen over de Franse zanger Claude François en pas mocht ik bij Raymann is laat vertellen over mijn liefde voor vakmanschap. Al jaren presenteer ik op grote ROC's, zoals het Koning Willem I College in Den Bosch en het ROC West Brabant. En telkens ben ik gegrepen door de vernieuwingszin, de maatschappelijke betrokkenheid, de oprechte menselijkheid en de passie die er bij deze instellingen vanaf spat. Dan denk ik weer aan die oude reclames van Vakmanschap is Meesterschap van Grolsch. Het lijkt wel of vakmanschap helemaal verdwenen is uit de openbare beeldvorming.
Wanneer zie je nu iemand een beroep uitoefenen op TV? Ja, fotomodel, of chefkok of zanger. Maar ik kan genieten van een binnenvaartschipper die me vertelt over de kleur van het licht dat Parijs in zachte gloed zet op een vroege zomermorgen, als hij langzaam met zijn vracht door de Seine glijdt.
Verder erg druk met dagvoorzitterschappen. Ben weer helemaal bijgepraat over de laatste technologische ontwikkelingen door Adjied Bakas tijdens het ETTU congres en heb tijdens een congres van PWC geleerd dat wat mijn aardrijkskundeleraar vroeger de 3e wereld noemde nog veel diverser is dan we de laatste jaren al aannamen met zijn allen. Zelf uit Afrika krijgt deze multinationale adviseur zijn opdrachten. Een interessante ontwikkeling.
Gelukkig is er ook altijd tijd voor het gezin. Heerlijk om Jasmijn te zien rennen en stralen van plezier tijdens haar sportlessen. En van de nieuwe Barbiefilm en de Sprookjesboom musical geniet mama evenveel als haar dochtertje. Ik voel de kritiek al aankomen. Is Barbie geen slecht rolmodel voor meisjes? Volgens mij niet als je erbij vertelt dat echte vrouwen nooit zo mager kunnen zijn er benadrukt hoe amusant het is dat de Prinses en de Popster niet gered willen worden door een Prins, maar hun eigen zaakjes opknappen. Net als de nieuwe Disney heldin Merida uit Brave.
De wereld blijft maar veranderen en geen dag is saai!
Aan alle lezers van deze site, heel veel dank voor je bezoek en maak er een mooie dag van!
Chazia
…...........................................................................................................................
Mei 2012
Beste bezoeker,
Hartelijk welkom op mijn site! Ik krijg alleen maar positieve reacties sinds hij
de lucht in is en ben er zelf ook dolblij mee. Grappig hoe zoiets je identiteit bepaalt.
Ik ben voor mijzelf vanaf nu de vrouw met de vrolijk gekleurde site. Van heel veel
bloggen is het nog niet gekomen. Hoe doen al die twitteraars dat toch? Zal wel een
kwestie zijn van time management. Behalve Jasmijn, Marc en mijn verschillende
schrijf-
4 in De Bedding om 23.00. Maar ik geloof erg in 'on demand' media consumeren, dus je kunt ook lekker naar de site van De Bedding. En wie weet lukt het ons wel een linkje vanaf deze site naar uitzending gemist te maken. De techniek staat tegenwoordig voor niets.
Ik hoop echt dat u luistert, als er ooit een programma uit mijn hart is gekomen, dan dit wel!
Chazia
….....................................................................................................................................
Februari 2012
Hartelijk welkom op mijn gloednieuwe site.
Er heeft een ingrijpende en lange verbouwing
plaats gehad, maar wat een mooi resultaat! Mijn oude vriend Martin Roodnat heeft
de vormgeving op zich genomen. Ik werkte 20 jaar geleden al met hem bij AT5, recentelijk
nam hij nog de vormgeving van de TOP 2000 A GOGO voor zijn rekening. Lieve Mart,
heel veel dank voor je voor je schitterende tekeningen! Je hebt ze met zoveel liefde
gemaakt. Ik ben er enorm trots op dat je deze moeilijke klus met mij wilde klaren.
Alleen iemand die mij echt goed kent, was in staat mijn leven samen te vatten in
zulke kleurrijke tekeningetjes. Parijs, waar ik geboren ben, de flatgebouwen van
de Zuidas waar ik vlakbij woon, het rode doek dat symbool staat voor mijn opera liefde,
de groene heuvels rondom mijn huis in Belgie, zelfs mijn liefde voor katten heb je
een plaatsje gegeven. Je bent een fantastische professional en een enorme trouwe
schat.
Heel spannend is het om zo'n site in elkaar te zetten. Het moet een kort en
duidelijk overzicht geven van wie je bent en tonen waar je in je werk voor staat.
Ik heb er lang tegenaan gehikt, omdat mijn huidige professionele leven uit zoveel
elementen bestaat. Maar deze fantasie-
Lizzy van Webmar, super goed initiatief om mij
te benaderen om de site te bouwen naar aanleiding van een belofte die ik deed op
Radio 1 om mijn social media beleid up to date te maken! Als je me niet achter de
broek had gezeten, stond het maken van een site misschien nog steeds op mijn things-